ตอนที่ผมเข้าเป็นสมาชิกสโมสรโรตารี่ใหม่ๆ ผมได้ถูกเชิญให้แนะนำตัวที่โพเดียม นั่นคือโต๊ะเล็กๆ ขนาดใหญ่กว่าผู้พูดเล็กน้อย ด้านบนจะเอนราบเพื่อวางหนังสือหรือเอกสารในตำแหน่งที่อ่านได้สบาย หลังจากนั้น ผมก็ได้ยินหลายคนเรียกแท่นที่กล่าวถึงนี้ว่า โพเดียม (Podium) จนทำให้ผมเชื่อว่านั่นคือชื่อของมัน

                แต่ก่อนผมรู้จักเจ้าโพเดียมนี้ในชื่อ เลคเทอร์น(Lectern) และเคยได้ยินบางคนเรียกว่า พิวพิท(Pulpit) ซึ่งก็หมายถึงที่ๆพระฝรั่งเขาไว้วางพระคัมภีร์เวลาอ่านให้ผู้เข้าโบสถ์เรียนรู้คำสอนของพระเยซูเจ้า

                ความจริงผมเคยได้ยินอีกคำหนึ่ง แต่ได้ลืมไปนานแสนนาน คำนั้นคล้ายๆกับ Rappaport ซึ่งตอนนั้นผมเปิดดิกชั่นนารีดู เขาอธิบายว่าเป็นที่ๆ กัปตันเรือยืนบนระเบียง (ซึ่งคงจะเป็นระเบียงโค้งที่ยื่นออกมาเหมือนระเบียงในชั้นบ็อกส์ของโรงมหรสพ)

                ส่วนคำว่าโพเดียมนั้น ผมใช้เรียกแท่นที่นักกีฬาที่ชนะการแข่งขันขึ้นไปยืนรับรางวัลที่1 ที่2 และที่3

โพเดียม(Podium)

                เพิ่งจะประมาณ 3-5 ปีมานี้ ผมได้อ่านบทความของฝรั่ง เขาตกใจมากเมื่อทราบว่าแท่นที่เขาเคยเรียกว่า โพเดียมนั้นผิด ชื่อที่ถูกต้องคือ เลคเทอร์น เหมือนกับที่ผมรู้ เพียงแต่เขาอธิบายว่า เขาเพิ่งทราบว่าคำว่า โพเดียม คือแท่นเล็กๆ ที่วาทยกรขึ้นไปยืนโบกไม้คล้ายๆ ไม้กายสิทธิ์ เพื่อกำกับวงดนตรี

                และเมื่อผมคุยกับสถาปนิก เขาหมายถึง ส่วนล่างที่เป็นฐานกว้างๆ ของอาคารระฟ้า อย่าง MBK ที่มีตึกระฟ้าโผล่ขึ้นไป แต่ผมเชื่อว่าถึงไม่มีตึกระฟ้าโผล่ขึ้นมา ก็น่าจะเรียกว่าโพเดียมเหมือนกัน
คนที่สนิทกับผมจะตำหนิผมเรื่องเข้มงวดกับเรื่องหยุมหยิมเช่นนี้ และจะแสดงอาการรังเกียจ ในขณะที่ผมเห็นว่า ถ้ารู้ว่าอะไรถูกอะไรผิดทำไมไม่แก้ไข หากไม่ใช่เรื่องยากเกินวิสัย

                ยกตัวอย่างเวลาผมโดยสารด้วยรถโดยสารประจำทาง พนักงานเก็บค่าโดยสารจะประกาศว่าถึงป้ายจอดรถโบ๊เบ๊ และเมื่อรถแล่นข้ามคลองผดุงกรุงเกษมแล้วข้ามสะพานกษัตริย์ศึกที่ข้ามทางรถไฟแล้วจอดป้าย พนักงานเก็บเงินค่าโดยสารจะประกาศว่ายศเส ซึ่งแท้จริงแล้วสลับกัน
ผมไม่กล้าไปชี้แจงกับพนักงานเก็บเงินค่าโดยสาร เพราะไม่แน่ใจว่าหาก พวกเขาเชื่อผมในขณะที่ผู้โดยสารได้รับทราบข้อมูลเดิมที่ผิด อาจทำให้เกิดความสับสนได้ ผมก็ได้แต่หวังว่าพวกเขาจะเรียนรู้ความถูกต้องเอง